- әке
- Әкеңнің аузын [ұрайын]. Біреудің әкесін боқтаған боқтық сөз. – Миыңды шағып жейін бе, ә к е ң н і ң а у з ы н… Неменеге ежірейесің? (Р. Тоқтаров, Ертіс., 2, 14). - Ә к е ң н і ң а у з ы н ұ р а й ы н н ы ң, қақпаны қай тастың түбінде екен, - деп өз-өзінен қызғана шамырқанды (О. Бөкеев, Мұзтау, 162).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.